resto

resto
rē-sto, stĭti, 1 ( perf. subj. restaverit, Prop. 2, 34, 53), v. n.
I.
To stop behind, keep back, stand still (very rare and only poet., whereas resisto is class.).
A.
Lit.: si resto, pergit, ut eam: si ire conor, prohibet betere, Pac. ap. Non. 77, 25. —
B.
Trop.: impetus haut longe mediis regionibus restat, Enn. ap. Fest. p. 285 Müll. (Ann. v. 475 Vahl.):

nullo dominae teritur molimine amator Restat et immerita sustinet aure minas,

stands firm, holds out, Prop. 2, 25 (3, 20), 18. —
II.
To withstand, resist, oppose (so less freq. than resisto, and not in Cic. or Cæs.).
A.
Of military resistance, to stand firm, hold out, not yield; constr. usually absol.; rarely with dat. or adversum: Illyrii restant sicis sibinisque fodantes, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 336 Müll. (Ann. v. 496 Vahl.): validam urbem multos dies restantem pugnando vicit, Sall. ap. Non. 526, 12 (id. H. 1, 75 Dietsch):

quia summā vi restare (milites) nunciabantur,

Liv. 4, 58 Drak.:

solā virtute militum restantes caeduntur caeduntque,

id. 6, 30; 32; 8, 39; 23, 45; 26, 3; 29, 2;

34, 14: dum restat Hector,

Prop. 3, 8, 31:

nunc in restantes mucronem comminus urget,

Sil. 10, 25.— Impers. pass.:

ut quā minimā vi restatur, eā parte irrumpat,

Liv. 34, 15. — With dat.:

paucis plures vix restatis,

Liv. 23, 45 fin.:

restando adversis,

Sil. 10, 125.—With adversum:

paulum morae attulere ferrati restantibus laminis adversum pila et gladios,

Tac. A. 3, 46.—
B.
Apart from milit. lang., in gen.:

nunc ratio nulla est restandi, nulla facultas, etc.,

Lucr. 1, 110:

is mihi, dum resto, juvenili guttura pugno Rupit,

Ov. M. 3, 626; 7, 411:

in quā re nunc tam confidenter restas, stulta?

oppose me, Ter. Heaut. 5, 3, 7; cf. Plaut. Most. 5, 2, 50. —Of things:

aera claustris restantia vociferantur,

Lucr. 2, 450:

restantia claustra,

Sil. 7, 130.—
III.
To be left, remain (syn. remaneo; the predominant signif. of the word;

most freq. in the third person): hujus generis reliquias Restare video,

Ter. Ad. 3, 3, 91:

ego conviviis delector nec cum aequalibus solum qui pauci jam admodum restant, sed cum vestrā etiam aetate,

Cic. Sen. 14, 46:

ego vivendo vici mea fata, superstes Restarem ut genitor,

Verg. A. 11, 161:

de bonis quod restat reliquiarum,

Plaut. Rud. 5, 1, 7; cf. id. Cist. 1, 3, 40:

unam sibi spem reliquam in Etruscis restare,

Liv. 10, 16; Cic. Scaur. Fragm. 45, p. 268 Orell.:

quae (studia) sola ei in malis restiterunt,

id. Sull. 26, 74:

omnes composui. Felices! Nunc ego resto,

Hor. S. 1, 9, 28; Pers. 3, 97:

de viginti Restabam solus,

Ov. M. 3, 687:

jam labor exiguus Phoebo restabat,

id. ib. 6, 486:

duae restant noctes de mense secundo,

id. F. 2, 857:

si e nobis aliquid nisi umbra restat,

id. Am. 3, 9, 60:

jam duo restabant fata tum,

Plaut. Bacch. 4, 9, 35:

qui e divisione tripartitā duas partes absolverit, huic necesse est restare tertiam,

Cic. Off. 3, 2, 9:

infinitae caedi,

id. Cat. 3, 10: dona ferens pelago et flammis restantia Trojae, left, remaining from the sea, etc., Verg. A. 1, 679:

unum etiam restat amico nostro ad omne dedecus, ut, etc.,

id. Att. 8, 7:

hoc unum restabat, ut,

Ov. M. 2, 471; cf.:

illud etiam restiterat, ut, etc.,

Cic. Quint. 9, 33.— Impers.:

restat, ut aut summa neglegentia tibi obstiterit, aut, etc.,

Cic. Quint. 12, 41; so,

restat, ut,

id. N. D. 2, 16, 44; 17 init.; Hor. Ep. 1, 1, 27 al.—With inf. (mostly poet. ):

nec aliud restabat quam corrigere, etc.,

Liv. 44, 4, 8:

restabat aliud nihil, nisi oculos pascere,

Ter. Phorm. 1, 2, 35; Ov. M. 1, 700; Stat. S. 4, 1, 40.—
2.
In partic., with reference to the future, to remain for, await one (rare and mostly poet. ):

quid restat, nisi porro ut fiam miser,

Ter. Hec. 3, 1, 20:

placet (vobis) socios sic tractari, quod restat, ut per haec tempora tractatos videtis?

i. e. hereafter, for the future, Cic. Verr. 2, 3, 89, § 208:

nudus humi jacet infans... ut aequom est, cui tantum in vitā restet transire malorum,

Lucr. 5, 227; Hor. Ep. 1, 6, 27:

hoc Latio restare canunt,

Verg. A. 7, 270; Ov. F. 2, 749.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • resto — sustantivo masculino 1. Parte que queda de un todo: El resto de asignaturas las lleva bien. No le queda ni un resto de dignidad. 2. Área: matemáticas Resultado de la operación de restar: El resto de 5 menos 3 es 2. 3. Área …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Resto — Saltar a navegación, búsqueda En aritmética, el resto o residuo de una división de dos números enteros es el número que se le ha de restar al dividendo para que sea igual a un determinado número de veces el divisor . Equivalentemente, es el… …   Wikipedia Español

  • resto — 1. m. Parte que queda de un todo. 2. En los juegos de envite, cantidad que se considera para jugar y envidar. 3. Jugador que devuelve la pelota al saque. 4. En el juego de pelota, sitio desde donde se resta. 5. En el juego de pelota, acción de… …   Diccionario de la lengua española

  • resto — ou restau [ rɛsto ] n. m. • 1899; abrév. de restaurant ♦ Fam. Restaurant. Un petit resto pas cher. Resto U [ rɛstoy ] : restaurant universitaire. Les restos du cœur, où sont servis l hiver des repas gratuits aux personnes sans ressources. ● resto …   Encyclopédie Universelle

  • Resto — ist der Name folgender Personen: Luis Resto (* 1955), US amerikanische Boxer Siehe auch: Resto Bar, Gastronomiebetrieb Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit dems …   Deutsch Wikipedia

  • resto — |é| s. m. 1. O que fica de um todo ou de uma quantidade. 2. As outras pessoas ou coisas (relativamente àquelas de que se fala). 3. O que fica por dizer ou fazer. 4. A parte menor que o divisor (na divisão). 5. O excesso do diminuendo sobre o… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • resto — / rɛsto/ s.m. [der. di restare ]. 1. [ciò che avanza, che resta] ▶◀ [➨ residuo s.m. (1. a)]. ▲ Locuz. prep.: del resto [con sign. avversativo: del r., tutti possono sbagliare ] ▶◀ d altra parte, d altro canto (o lato), d altronde, peraltro. 2 …   Enciclopedia Italiana

  • resto — rȅsto m DEFINICIJA reg. ostatak (o stvarima, novcu i sl.) ETIMOLOGIJA vidi restl …   Hrvatski jezični portal

  • resto — ► sustantivo masculino 1 Parte que queda de un todo: ■ tú limpias la cocina y yo el resto de la casa. SINÓNIMO remanente 2 MATEMÁTICAS Resultado de la operación de restar dos cantidades o dos expresiones algebraicas: ■ el resto de cinco menos dos …   Enciclopedia Universal

  • resto — rè·sto s.m. FO 1a. ciò che rimane di un tutto o di un insieme organico di cose considerato a prescindere da una o più delle sue parti o elementi; parte residua o ancora mancante: impiegò il resto della giornata a dipingere, il resto dell… …   Dizionario italiano

  • resto — s m I. 1 Parte que queda de algo: un resto de tela, Pasamos el resto del día jugando al fútbol 2 pl Partes o elementos que quedan de algo o de alguien roto, destruido, acabado o muerto: los restos mortales, restos de una época, restos de una… …   Español en México

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”